« بعد از مدت ها سکوت حالا فریاد می زنم»
گفتن سکوت، ولی نه همیشه
گفتن کم شدن گفتار نشونه ی کمال عقله ولی نه همه جا
حالا دیگه وقت فریاد زدنه ؛ باید داد بزنی
حالا چی بگی
می گم:
متأسفم. متأسفم برای افرادی که تازه می خوان تصمیم بگیرن که اصلا رأی بدن یا نه؟
آخه کجای عالم ، آدم هایی به این بی خیالی پیدا می شه؟ که حتی نسبت به سرنوشت کشورشون بی تفاوت هستن.
حالا ما کار به این آدم ها نداریم. حرف اصلی ما با اون هاییه که می خوان رأی بدهند:
به نظر شمایی که می خوای رأی بدی،کدوم یکی از این کاندیداها می تونن بهتر از خون لاله ها پاسداری کنن و یادشون رو زنده نگه دارن؟
مواظب باشید که اشتباه نکنید.
ممکنه اشتباهتون به قیمت خیلی چیزها تموم بشه.
نکنه اشتباه انتخاب کنید و خون لاله ها به خاطر اشتباه شما فرش داهمون بشه؟
نکنه تو این رفت و آمد روزگار ، شهدا رو فراموش کنید.
می خوای انتخابت درست باشه ببین اگه الان شهید همت یا شهید باکری یا شهدای دیگه بودن، به کی رأی می دادن؟
